Write to the booksellers
Meney Patrick
Niet
Mazarine 1985 330 pages 22x14x3cm. 1985. Broché. 330 pages.
Reference : 277653
ISBN : 9782863741849
Très Bon Etat de conservation couv. un peu insolé intérieur uniformément jauni propre dos non ridé
Bookseller's contact details
Un Autre Monde
M. Emmanuel Arnaiz
07.69.73.87.31
Payment mode
Sale conditions
Conformes aux usages de la librairie ancienne.
5 book(s) with the same title
Wij sterven niet, een zoektocht. de doden leven schrijven spreken sturen beelden.
Be., Artipress, 2006 Ing. softcover, 239 pp. in goede staat. ISBN 9789078200017.
Dit boek gaat Teresa Van Marcke dieper in op deze problematiek. " Wij sterven niet " is een zoektocht naar waarheden die tot nog toe verborgen bleven. Sedert Teresa Van Marcke contact heeft gehad met haar overleden ouders geraakte ze gefascineerd door het onderwerp en ging er met niet aflatende ijver in op. Zij noteerde ervaringen, vergeleek verschijnselen, analyseerde die en rapporteert erover in haar boek. Wat haar vooral opviel is dat de wetenschap achterop hinkt. Critici ontkennen, wetenschappers huiveren. Het bewijs te kunnen en te moeten leveren van het bestaan van een fenomeen als de geest, een hoger bewustzijn, schrikt hen af. Tijdens haar jarenlange zoektocht ontdekte ze dat veel bewijsmateriaal wordt achtergehouden en heel wat academici zichzelf het zwijgen opleggen als onze rationele denkwereld in het gedrang komt. Onderzoek naar het leven na de dood blijkt dus nog altijd taboe. Menige wetenschap zal echter binnen afzienbare tijd de aard van onze werkelijkheid, zoals we die beleven op dit ondermaans bestaan, moeten herzien. Teresa Van Marcke was nieuwsgierig; zij wou weten. Daardoor heeft ze het ongeloof doorbroken. Haar queeste naar de spirituele wereld die we niet kennen is volbracht, de waarheid ontdekt, de toekomst ligt open want er is leven na de dood."Is er leven na de dood?" Op die vraag wordt een antwoord gezocht aan de hand van verschillende voorbeeldsituaties. De rode draad doorheen het boek is haar eigen verhaal wat begint bij het overlijden van haar ouders. Voor haar was dit het kennismaken met een nieuwe wereld die bestond uit gesproken of geschreven boodschappen uit de andere wereld en visioenen. Verder worden er foto's gebruikt om onderwerpen als transcommunicatie via TV/radio of GSM te staven, voorbeeldsituaties aangehaald van mensen die een nabije doodservaring zelf mochten beleven en teksten getoond die in automatisch schrift tot stand kwamen. De hoofdstukken over heldere dromen en reincarnatie werden duidelijk en objectief uitgelegd, ook voor wie nog niet zo vertrouwd is met die materie. In de categorie esoterie zou ik het bij de betere informatieve boeken rekenen. Aangevuld met gedichten bij het begin van elk nieuw hoofdstuk .Wie zich met een open geest in deze onderwerpen wil verdiepen zal verdriet bij verlies van een dierbare anders kunnen beleven en plaatsen.
NIET DRINGEN ALSJEBLIEFT,
Antwerpen , De Vries , Gebonden, 104pp. ISBN 9789059273221.
Kris, Sofietje en Bas vinden het helemaal niet fijn dat hun papa voor zijn werk op reis moet. Vooral Kris niet, want papa had hem iets beloofd, onder mannen. Samen met mama en hun babybroertje Josje proberen zij er toch het beste van te maken. Iedere dag schrijven zij hun belevenissen op een groot blad papier aan de muur. Zo kan papa achteraf hun 'dagboek' lezen. Maar papa hoeft niet echt alles te weten. Als papa weer thuis is kan het gewone leven herbeginnen. Kris is de belofte niet vergeten. Maar dan gebeurt er onverwacht iets heel naars met baby Josje. Nieuw.
ZE ZEGGEN DAT IK NIET DANSEN KAN,
Antwerpen , De Vries, Paperback, 152pp. ISBN 9789050711272.
Judith (begin twintig) besluit voorlopig Nederland vaarwel te zeggen en vertrekt, in de jaren zestig, naar een toen nog ver en onbekend land: Tunesie, waar zij gaat werken in een tehuis voor delinquente meisjes. Jong, onervaren en onbekend met de islamitische cultuur, gaat zij op een onbevangen en natuurlijke manier met de meisjes om, maar wordt daarbij ook regelmatig geconfronteerd met cultuurverschillen. Ze zeggen dat ik niet dansen kan is voor Judith meer dan alleen de regel van een bekend Hollands versje. 'Ik kan dansen als een edelman' is haar manier om haar leven te leven, de meisjes voor zich te winnen en ook hun leven weer kleur te geven. Ze zeggen dat ik niet dansen kan is de debuutroman van Atty van Gijn. Op een oorspronkelijke wijze en in een heldere stijl beschrijft zij het leven van de meisjes in de strafinrichting. Het resultaat is een ontroerende roman, waarbij zij ook een kritisch oog heeft voor de cultuurverschillen en de daaruit voortvloeiende misverstanden. In 1991 werd Ze zeggen dat ik niet dansen kan genomineerd voor de LIFT Nationale Debuutprijs. De jury prees de auteur om haar 'prachtige portretjes van de meisjes' en omschreef haar stijl als 'sober, soepel, suggestief en sfeervol.' Nieuw.
ANDERS IS NIET MINDER GOED,
Antwerpen , De Vries , Gebonden, 32pp. ISBN 9789059273948.
Als je anders bent dan de anderen, voel je je soms heel alleen. Dat heeft Anders ook. Hij wil niet schoppen, hij wil niet koppig zijn, hij wil gewoon anderen helpen en vriendelijk doen. In de ogen van de anderen is hij dus geen echte ezel... tot hij bewijst dat anders niet minder goed hoeft te zijn. Nieuw.
Waar was ik toen ik er niet was? Een filosofie van persoon en identiteit
, vantilt uitgeverij, 2018 paperback, 13,5 x 21,5 cm, 288 pagina?s. ISBN 9789460043680.
Waar ben je als je onder narcose bent? Lig je gewoon op de operatietafel, tijdelijk buiten bewustzijn, of is de echte jij daar helemaal niet bij? Om die vraag te beantwoorden, moet je weten wie je uiteindelijk bent: wie of wat is de echte jij? Veel mensen vinden psychologische kenmerken belangrijker voor hun identiteit dan lichamelijke eigenschappen ? ze zijn eerder hun geest dan hun lichaam. In Waar was ik toen ik er niet was? laat Monica Meijsing zien waar zulke intuities vandaan komen, maar ook dat ze niet juist zijn. Wij zijn uiteindelijk levende organismen ? gevalsbeschrijvingen van mensen met ingrijpende neurologische beperkingen maken dat duidelijk ?, maar juist organismen kunnen bewustzijn en zelfbewustzijn hebben. Of we ook personen zijn, hebben we niet zelf in de hand. Alleen als we worden opgenomen in een bestaande menselijke gemeenschap kunnen we een persoon worden. Je bent slechts persoon in relaties met andere personen.
